உரையாடல்

பொழுது புலர்ந்து

செங்கால் நாரைகள்

எங்கோ பறந்து செல்கின்றன

அவை ஒன்றோடொன்று

கீச் கீச்சென

பேசியபடி பறக்கின்றன

நானும்

ஒரு குழந்தையை போல

வரையறைகள்  இல்லமால்

உன்னிடம் பேசிக்கொண்டே

இருக்க ஆசைப்பட்டேன்

நீயோ

கண்டிப்பான குரலில்

ஓரிரு சொற்களில்

உரையாடலை முடித்துக் கொண்டாய்

இந்த உலகம் எவ்வளவு பெரிது

பேசத்தான் எவ்வளவு இருக்கிறது

இசையை பற்றி

அழகழகான மலர்களை பற்றி

மனதை மயக்கும் கடலலை பற்றி

பேசித்தீரா இலக்கியம் பற்றி

நம் காதல் பற்றி

உடலை கிளர்த்தும் காமம் பற்றி

நாம் பேசத்தான்

எவ்வளவு இருக்கின்றன ......

நீயோ

கச்சிதமான வார்த்தைகளால்

துடைத்தெரிகிறாய்

எனது  உரையாடலின் மீதான வாஞ்சையை 

இப்பொழுதெல்லாம்

எனக்கு நானே பேசிக்கொள்கிறேன்

நீடிக்கும் இந்த

ஒருவழிப்பாதை உரையாடல்களில்

நேற்றொரு வண்ணத்துப்பூச்சி

வந்து போனது

அது ரம்மியம்

யாருமில்லையெனில்

யாராவது வந்துபோக

அனுமதிக்கத்தான் வேண்டி இருக்கிறது